Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Inula salicina & Melissa officinalis

fotò
fotò
Inulo(-di-fueio-de-sause)

Inula salicina

Asteraceae Compositae

Nom en français : Inule à feuilles de saule.

Descripcioun :
L'inulo-di-fueio-de-sause trachis dins li prado e lis esclargido de blachiero. Fai un rizoumo, ço que douno de coulounìo, decop que i'a grando. Lou brout es en pinceloun (courimbo) de flour coumpausado jauno emé de bratèio proun torso devers lou bas. Sèmblo proun à sa cousino, l'inulo-di-fueio-de-rèino-de-prat, e fau bèn regarda li fueio pèr li destria. Inula salicina a de fueio plegado emé lou dessubre lisse, estacado quàsi à 90° de la cambo ; au contre, Inula salicina a de fueio mai plato emé lou dessubre ounte se vèson li costo, estacado de biais en raport emé la cambo. Coumpara emé l'inulo-di-fueio-de-rèino-de-prat.

Usanço :
Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.

Port : Pichoto planto lignouso
Taio : 30 à 80 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Inula
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Inuleae

Coulour de la flour : Jauno
Petalo : >6
Ø (o loungour) flour : 3,5 à 4 cm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Jun à setèmbre

Liò : Prado - Blachiero
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Éurasiatico-Cèntre-Ouèst
Ref. sc. : Inula salicina L., 1759

fotò
fotò
Melisso

Melissa officinalis

Lamiaceae Labiaceae

Àutri noum : Limouneto, Abihano, Pimen-dis-abiho, Pounsirado, Citrounello.

Nom en français : Mélisse officinale.

Descripcioun :
La melisso es uno planto naturalisado encaro cultivado que nous vèn de Grèço e de Turquìo. S'es escapado dis ort e s'atrobo aro proche de ribiero (ripilsivo). Se recounèis à soun óudour de citroun e à la coulour jauno de si boutoun de flour.

Usanço :
Es couneigudo pèr èstre vertuouso contro mant un mau : antispasmoudico, sedativo, estoumatico, antiviralo. Pèr acò, lou miés èi de n'en faire de tisano, 10g de fueio fresco o 5g de seco 3 cop pèr jour.

Port : Grando erbo
Taio : 50 à 150 cm
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Geoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Melissa
Famiho : Lamiaceae
Famiho classico : Labiaceae

Ordre : Lamiales

Coulour de la flour : Blanco
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 8 mm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 800 m
Aparado : Noun
Jun à setèmbre

Liò : Ribiero - Ermas - Escoumbre e proche dis oustau
Estànci : Termoumediterran à Coulinen
Couroulougi : Óurigino Éurasiatico-Cèntre-Ouèst
Ref. sc. : Melissa officinalis L., 1753

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
RR
RR
R
C
C
RR
R
RR

Inula salicina & Melissa officinalis

C
ges
C
R
R
C
C
R

Coumpara Inulo(-di-fueio-de-sause) emé uno autro planto

fotò

Coumpara Melisso emé uno autro planto

fotò